Bir aksiyon oyununda New Game’e tıkladıktan hemen sonra neler görmek istersiniz? Etkileyici bir giriş videosu eşliğinde ilginizi cezbeden bir hikayenin anlatılması, sonrasında oyunun nasıl oynayacağınızı uzunca gösteren birkaç bölümün gelmesi, karakterinizin upgradeleriyle uğraşmak, sık sık araya giren uzun ara sahneler, düşmanlara paldır küldür saldırmak yerine “akıllıca” oynamak; gölgelerde sinsi sinsi saklanıp dikkat dağıtıp rakiplerinizi teker teker avlamayı zorunlu tutan bir oynanış mı? Bazen bunu isterseniz benim bayıldığım oyunlar içinde böyleleri çok var.
Ama bazen daha farklı şeyler istersiniz. Giriş videosuyla vakit kaybetmek istemezsiniz, oynanışı ve kontrollerini öğrenmek çok kolay olmalıdır oyunun, upgrade falan kasmak istemeziniz, düşmanlarınıza paldır küldür saldırmak gölgelerde saklanmak zorunda olmadan bam güm bam güm ortalığı dağıtmak istersiniz. Amacınız yalnızca kafa dağıtmak ve eğlenmektir. İstediğiniz bu ise Severed Steel aradığınız FPS olabilir.
Oyun çok küçük bir ekip taradından yaratılmış. Grafik motorlarındaki gelişmeye bağlı olarak artık kod yazan bir programcı ordusu olmadan da epey kaliteli grafiklere sahip oyunlar yaratılabildiği bir döneme giriyoruz. Özellikle Unreal Engine 5’in de gelişinden sonra önümüzdeki yıllarda birkaç kişi hatta tek bir kişi tarafından yaratılan ama büyük oyun stüdyolarının çalışmalarıyla rekabet edebilecek kadar kaliteli oyunları bolca göreceğiz gibi gözüküyor. Oyunun grafikleri gerçekçiliği ile değil artistik tarzı ile oyuncuyu etkilemeye çalışıyor. Ben beğendim. Oynamak için üst düzey bir sisteme ihtiyacınız yok. Tahminiöce yıllar önce aldığınız GeForce GTX 760 veya Radeon HD 7870 bile oyunu 1920×1080’de sabit 60 kare ile oynamanız için yeterli olacaktır. Işın izleme için en az RTX 2060’a ihtiyacınız var.
Çok hızlı bir şekilde öğrenilip oyuncuyu hemen yüksek dozda aksiyona sokan bir oyun Severed Steel. Öğrenmeniz gereken 3 tane akrobatik hareket var. (Dalma, Mirror’s Edgevari duvarda yürüme, kayarak tekme atma) Bunları yaparken zamanı sınırsızca yavaşlatıyorsunuz ve düşmanlarınızın kurşunları size isabet etmiyor. Birincisi güzel olsa da ikincisi bence oyunu gereksiz yere basitleştiriyor. Zorda kaldığım anda duvarlardan sekip bullet time’a geçerek rakipleri alt etmek beni sanki hile yapıyormuş gibi hissettirdi. Oyun panikleyip ne yapacağınızı şaşırırsanız bunu yapmanızı söylüyor. Böylece aslında zorluk derecesini yükseltseniz de zaten kısacık olan bölümleri çok zorlanmadan çarçabuk bitirebileceğiniz bir oyun oluyor. Tamamı yıkılabilir voxel ortamlar eğlence dozunu arttırırken yıl neredeyse 2022 olurken hala büyük bütçeli bir çok oyuncuyu önündeki duvarı yıkmaktan bile mahrum bıraktığını hatırlatmakta. Oyunun dikkat çeken bir özelliği ise başına gelenlerin sorumlusu EdenSys’ten intikam almaya çalışan tek kollu bir başkahramanı oynamamızın sonucu olarak silahları doldurma özelliğinin bulunmaması. Silahımız boşaldığında doldurmaya çalışmadan düşmanların üstüne fırlatıyoruz ve karşımızdakilerin silahlarını ellerinden kolayca çalabiliyoruz; böylece yüksek tempolu aksiyon durmak zorunda kalmıyor. Oyunun temposuyla uyumlu müzikler de heyecanı arttırıyor.
Oyunda bölüm isimleri (Unforseen Consequences,On A Rail, We’ve Got Hostiles, Office Complex, Tor’s Lair ve Endgame) aracalığıyla Half-Life göndermesi yapılıyor. Zaten oyunun esin kaynakları arasında Mirror’s Edge, F.E.A.R gibi oyunların yanında Half-Life’ın The Specialists modu bulunuyormuş.
Artılar:
Hızlı aksiyon, düşmeyen tempo ve eğlenceli oynanış
Hem grafiklerde hem oynanışta kendine ait bir tarzı var
Aksiyonla uyumlu müzikler
Eksiler:
Çok kısa
Hikaye olmasa da olurmuş
Akrobatik hareketler yaparken zarar göremiyor oluşumuz eğlenceyi azaltıyor
8.0/10
Mezardaki Akrep 